Η Λεμφική Παροχέτευση μελετήθηκε και εφαρμόστηκε από το Δανό γιατρό Emil Vodder το 1932.

Είναι ένα είδος χειρομάλαξης που εφαρμόζεται με πολύ ήπιους και συγκεκριμένους χειρισμούς επάνω στα λεμφαγγεία του σώματος, στη φορά που αυτά παροχετεύουν προς τους αντίστοιχους λεμφαδένες.

Ο σκοπός της λεμφικής παροχέτευσης είναι η ομαλή ροή της λέμφου, με αποτέλεσμα την αποβολή τοξινών και την αύξηση του μεταβολισμού. Η τεχνική αυτή είναι ήπια, δεν πονάει , και αφήνει στον ασθενή μια ευχάριστη αίσθηση.

Εφαρμόζεται μετά από χειρουργικές επεμβάσεις όπως μαστεκτομής και υστερεκτομής, στην χρόνια φλεβική ανεπάρκεια και στα τραύματα ή χειρουργικές επεμβάσεις ορθοπαιδικής φύσης.